आठवणी भटांच्या...

जगात मी आलो असा की,

मी जसा जगलोच नाही,

एकदा तुटलो असा की,

मग पुन्हा जुळलोच नाही.

संपल्यावर खेळ माझया आंधळया कोशिंबीरीचा,

लोक मज दिसले अचानक,

मी कधी दिसलोच नाही.

माझे येथे आता असे हे किती क्षण राहीले,

धुळीचे आता येथे कीती कण राहिले,

अजूनही कुणास्तव तेवतोय हा मंद प्राणांचा दिवा,

मला फसवायला अजून कुठले निमंत्रण बाकी राहीले.

प्रिये तुझे हे असे अवेळी लाजणे बरे नाही,

चेहरा गुलाबाने आज झाकणे बरे नाही,

मागचेच जुने ओठ दे माझे,

कुणाचे जूने देणे टाळणे बरे नाही.

- कविवर्य सुरेश भट